ELEGIA

Flebimus; hoc superest, Numenque precabimur, aedem
dum subeunt sacram Praesulis ossa pii,
Sedibus ut, tanto livit quas Ille nitore,
possint perpetua denique pace frui.
O qui post Illum, virtute insignis et acri
ingenio, has quartus per iuga ducis oves,
multa quidem peragis, maioraque mente volutas,
quae quandoque tuum nomen ad astra ferent;
perge, atque Illius sectans vestigia, sanctum
et vere magnum perfice, Pastor, opus.
Scripsit Is Adsumpta doctas de Virgine chartas,
pulchrior ut radiis dogmatis aucta micet;
Tu quoque in hoc ipsum linguam contende stylumque,
eius sintque preces votaque facta satis:
vota precesque orbis, qui candida Virginis almae
adsumpta in coelum membra animumque colit.
Paesulis hocce novo axsultabunt ossa sepulcro,
laetitia Manes caelica in aede frement,
eum Fidei Custos, qui folli et fallere nescit,
inspirante Deo, scita haec tam fida Mariae,
quot cineri sacro florea serta feret!
Occidit haud omnis! Cassini in vertice sculpta,
hisque plagis tanti fulget imago Viri.
Fulget et ex auro, Divae quo tempora cinxit,
Quae ad nos longinquo e litore venit amans;
Quaeque novos, Prasul, magnosque requirit honores
a te, qui tantae Matris amore flagras.
Quos versas animo scimus, miramur et omnes:
Adsit Virgo tibi, Virgine et ipse satus.
Ille quod et miseris, sacrorum et fecit alumnis
prosequere, et populus te celebrabit ovans.
Nec te fama minor, felix, post fata sequetur,
nec tua fors impar conteget ossa lapis.
Teque, quod est potius, quibus Ille fruetur in aevum,
te quoque caelesti praemia in arce manent.

Tropaeae, IV idus octobres, MCMXXIV.
Carolus Toraldus Xav. f.